Jedną z najstarszych znanych nam cywilizacji, o których wiemy, jak się ubierały, jest ta egipska. Nie jest niczym dziwnym, biorąc pod uwagę wyjątkowo gorący klimat, że Egipcjanie i Egipcjanki nosili tylko lekkie ubrania. Kobiety nosiły charakterystyczne sukienki damskie z ramiączkami. Ubrania były wykonane z lnu lub bawełny. W późniejszych etapach egipskiej historii ubrania stały się nieco bardziej wyszukane i kolorowe, zarówno w wersji męskiej jak i kobiecej.

Egipcjanie nosili dość dużo biżuterii. Ci, którzy mogli sobie na to pozwolić, nosili biżuterię ze złota, srebra i szlachetnych kamieni. Ubodzy ludzie nosili biżuterię z miedzi lub brązu. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety nosili makijaż.

W starożytnej Grecji

Pierwotnie greckie kobiety nosiły „peplos”. Nie były to damskie sukienki w naszym tradycyjnym rozumieniu. Był to prostokąt złożony i spięty ze sobą za pomocą klamry, a dodatkowo był przywiązany w talii. Później greckie kobiety zaczęły nosić długą tunikę zwaną chitonem. Kobiety nosiły także płaszcze zwane „himations”. Kobiety nosiły tradycyjną biżuterię, taką jak naszyjniki, bransoletki ręczne i bransoletki na nogach. Bogate kobiety nosiły parasole, aby chronić się przed słońcem. Greckie kobiety nie obcinały włosów, chyba że były w trakcie żałoby. Starożytna Grecja słynęła z fantazyjnych kobiecych fryzur, Greczynki uwielbiały się bowiem prześcigać w tym temacie.

Kobiety rzymskie nosiły długie sukienki damskie zwane „stola”, ufarbowane na różnorodne kolory. Często nosiły długi szal zwany „palla”. Zwykli Rzymianie nosili ubrania z wełny lub lnu, ale bogaci mogli sobie pozwolić na bawełnę i jedwab. Rzymskie stroje spinano za pomocą szpilek oraz broszek. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety nosili peruki i sztuczne zęby.

Odzież damska w średniowieczu

Saksońskie kobiety nosiły długi lniany strój z długą tuniką. Często nosiły również płaszcze. Zarówno mężczyźni jak i kobiety używali grzebieni wykonanych z kości lub poroża, nie tylko do czesania włosów, ale również ich spinania. Wśród saksońskich kobiet na próżno było szukać klasycznych sukienek damskich.

Kobiety Wikingów nosiły zazwyczaj sukienkę otwartą na bokach i utrzymującą się na ramiączkach. Stroju dopełniały brosze, płaszcze oraz szale, a włosy spięte były często charakterystyczną chustą.

W XII i XIII wieku ubrania były wciąż jeszcze dość podstawowe. Kobiety nosiły lniane nocne koszule, nie używały jednak majtek ani żadnej innej bielizny. Popularne były długie tuniki przewiązywane w pasie.